KOREKTA OKOLICY DOLINY ŁEZ artykuł Aesthetica 03.2020

Nieopercyjna korekta

okolicy powiekowo-policzkowej

w przypadku występowania przepukliny tłuszczowej powieki dolnej.

Okolica powieki dolnej to częsty problem występujący w praktyce lekarza medycyny estetycznej. Opisywane zagadnienie jest skomplikowane, gdyż dotyczy nie tylko wiotkości skóry tej okolicy, lecz jest związane także z tendencją do odznaczania się granic więzadła jarzmowo-skórnego oraz więzadła podtrzymującego oczodołu (orbicularis retaining ligament ORL) jak i tendencją do występowania w tej okolicy przepuklin tłuszczowych. Pacjent często opisuje taką sytuacje jako cienie pod oczami oraz wrażenie zmęczonego spojrzenia. Dodatkową trudność sprawia specyficzny opływ chłonki okolicy oka oraz tendencja do retencji wody, co przy użyciu preparatów opartych na kwasie hialuronowym może zwiększyć obrzęki tej okolicy lub spowodować wystąpienie efektu Tyndala. Usunięcie przepuklin powieki dolnej jest w pierwszej kolejności zabiegiem chirurgicznym, o czym należy poinformować pacjenta, jednak z wielu przyczyn nie zawsze jest on gotowy zdecydować się na taką procedurę.

Rozwój anatomii czynnościowej oraz poznanie kompartmentów tłuszczowych twarzy - zarówno głębokich jak i powierzchownych - daje nam szansę na poprawę optyczną tej okolicy z użyciem preparatów kwasu hialuronowego.

Ryc. 1a. przedstawia kompartmenty tłuszczowe powierzchowne, ryc. 1b. głębokie twarzy.

Opisywane zabiegi zostały przeprowadzone w oparciu o gamę preparatów Stylage. Z mojego doświadczenia wynika, iż w kwestii kompartmentów powierzchownych lepiej używać preparatów o niskiej wiskoelastyczności (Stylage S i M), natomiast zabiegi naprawcze kompratmentów głębokich (Ryć 1b.) wymagają zabiegów opartych na preparatach gęstych (L oraz XL).

Ryć 2

W przypadku występowania przepuklin powieki dolnej, które uwypuklają obszar powyżej więzadła ORL, optyczna poparwa ww. okolicy możliwa jest w przypadku uniesienia przyśrodkowego oraz bocznego głębokiego kompartmentu tłuszczowego policzka, nie przekraczając bariery więzadłowej. Zabieg oparty jest na niewielkich depozytach Stylage L lub Xl nadokostnowo, w sesjach ok. 4-6 tygodni. Średnia ilość zabiegów to 2 lub 3. Ze względu na możliwość wiązania wody przez preparaty kwasu hialuronowego preferuję hipokorekcję z możliwością dostrzyknięcia preparatu na kolejnej sesji, jeśli wywiad ostaniego miesiąca po zabiegu nie wykazuje pojawienia się retencji płynu w okolicach powieki donej i preparat rozkłada się równomiernie.

Specyfika opracowywanej okolicy wymaga poinformowania pacjenta, iż w przypadku wystąpienia zastoju chłonnego lub pojawienia sie nadmiernego depozytu kwasu hialurownowego wymagana będzie korekcja z użyciem hialuronidazy. W kwestii doboru pacjenta ważna jest objętość przepukliny powieki dolnej oceniania en face jak i bocznie oraz wywiad dotyczący tendencji do brzęków - zbyt duża wymagałaby nadmiernej projekcji przedniej przyśrodkowej i bocznej okolicy policzka, co skutkuje zmniejszeniem szpary ocznej oraz nadaje „posterydowy”, obrzękniety obraz twarzy.

Kolejną trudnością pracy w tym obszarze jest jej ruchomość, ze względu na pracę powiek, mięśnia okrężnego oka, mięśni policzka oraz cykle zmiany objętości (np. poranne obrzęki etc.) Wskazana jest tutaj ostrożność oraz kilkuetapowe podejście do rekonstrukcji. Zróżnicowanie oraz trwałość produktów Stylage przy właściwym zastosowaniu pozwalają jednak na efektywną poprawę okolicy połączenia powieki dolnej z górną częścią policzka - w miejscu gdzie mamy do czynienia z trzema problemami - cieniem doliny łez oraz pogłębieniem więzadła ORL oraz skórno-jarzmowego - oraz oddalenie w czasie procedury chirurgicznej.

ryc 1 źródło https://www.oatext.com/anatomy-and-aging-of-cheek-fat-compartments.php

ryć 2 źródło https://pl.pinterest.com/pin/315885361343954459/